Αυτό το έργο επικεντρώθηκε στον επαναπροσδιορισμό της χωρικής οργάνωσης, με στόχο τη δημιουργία μικρότερων, οικείων οντοτήτων διατηρώντας παράλληλα μια απρόσκοπτη αίσθηση συνέχειας. Μια προσεκτικά επιμελημένη γήινη παλέτα κυριαρχεί στο εσωτερικό, ζωντανή μέσα από μια στοχαστική αλληλεπίδραση υφών και υλικών. Ο σχεδιασμός ενθαρρύνει έναν διάλογο μεταξύ τραχιών και λείων επιφανειών, όπου κάθε στοιχείο έχει τη δική του σημασία, προσθέτοντας βάθος και αντίθεση στο χώρο.
